gnoić

gnoić: {{stl_51}}{{LABEL="twpldegnoicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gnoić{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zgnoić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ję){{/stl_41}}{{stl_7}}:{{/stl_7}}{{stl_9}} gnoić k-o{{/stl_9}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} jemanden fertig machen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}gnoić się{{/stl_9}}{{stl_41}} rana{{/stl_41}}{{stl_7}} eitern{{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

gnoić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnoję, gnoi, gnój, gnojony {{/stl 8}}– zagnoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić, zanieczyszczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnoić pokój. Zagnoiła brudnymi butami całą podłogę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
gnoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ropiejącej, jątrzącej się ranie; nie goić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnojące się długo skaleczenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
gnojenie — ↨ gnojenie się n I rzecz. od gnoić (się) … Słownik języka polskiego
zagnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias